تاریخچه شکلگیری ونیز
شهر ونیز به صورت امروزی در سال ۸۰۰ بعد از میلاد با پیشینه زیستی ماقبل تاریخ به وجود آمد.
تالاب ونیز در سال ۸۰۰ بعد از میلاد مسیح کم کم شکل امروزی را به خود گرفت قبل از آن هم با توجه به منابع غنی برای شکار و ماهیگیری افرادی میزیستند به طور پراکنده، طبق شواهد تاریخی در زمان قبل از رومیان نیز تمدنی با مشاغلی از قبیل ماهیگیری، تولید نمک و حمل و نقل دریایی در این منطقه وجود داشته است.
با آمدن رومیان به این منطقه مشاغل رونق بیشتری میگیرد و بنادر ساخته میشود (کیوجا) اولین بندر ساخت رومیان در نزدیکی ونیز است. آثار متعددی که هنوز هم پای بر جاست در همین دوران ساخته میشود و بنا بر شواهدی رومیان از ونیز به عنوان تفرج گاه برای تعطیلات نیز استفاده مینمودند. بنا بر نظر کرونیکن آلتیللانته تاریخ نویس قرن ۱۱ میلادی، برای اولین بار در ۲۵ مارس ۴۲۱ با افتتاح کلیسای سن جاکومتو بر روی پل ریآلتو شهر ونیز به طور رسمی ایجاد شد بعدها ساکنان نواحی اطراف با پناه آوردن به ونیز بعد از حملات مکرر لونگو باردیها در سال میلادی ۵۶۸ به جمیعت شهر افزودند.
موقعیت جغرافیایی ونیز
شهر ونیز هم سطح دریا است و دارای ۱۱۸ جزیره، بعضی از این جزایر به هم به وسیله پل متصل هستند و بعضی دیگر مجزا. قسمت تاریخی ونیز که درمرکز شهر ونیز قرار دارد به طور سنتی و از قدیم به شش قسمت تقسیم شده است. این مناطق شش گانه عبارتند از درسودورو، سانتا کروچه، سن پلو، سن مارکو، کانا رجو، کاستلو. این مناطق در دو طرف کانال گراند یا کانال بزرگ قرار دارند که حدود ۱۵۰ کانال کوچکتر را به هم وصل میکند.
جزایر مهم دیگر که بخشی از ونیز به حساب می آیند عبارتند از:
مورانو که به خاطر هنر شیشه سازی معروف است.
بورانو که به خاطر توری بافی و همچنین خانههای رنگارنگ معروف است.
تورچلو که گفته میشود قدیمی ترین جزیره در این منطقه میباشد از نظر سکونت.
لیدو که دارای دوازده کیلومتر طول است و به خاطر ساحل زیبا و آرامش معروف است.