جشنواره فیلم ونیز چیست ؟
جشنواره ونیز (به ایتالیایی: Mostra Internazionale d’Arte Cinematografica di Venezia) قدیمیترین جشنواره سینمایی دنیا و یکی از بزرگترین جشنوارههای سینمایی جهان به شمار میآید.
جشنواره فیلم ونیز نخستین بار در سال ۱۹۳۲ میلادی برگزار شد و در کنار جشنوارههایی چون کن و برلین از مهمترین رخدادهای سینمایی اروپا و جهان به شمار میآید.
جشنواره فیلم ونیز در طول سالهای جنگ دوم جهانی برگزار نمیشد و در برخی سالها، بخش مسابقه آن فعال نبوده است.
جایزهٔ اصلی جشنواره ونیز، شیر طلایی نام دارد.
همچنین در این جشنواره، جایزهای به نام جایزهٔ انسانیت وجود دارد. این جایزه که مبلغ آن ۵۰ هزار دلار است، به سینماگران و بازیگرانی اهدا میشود که خود را وقف فعالیتهای انساندوستانه میکنند.
همچنین جایزه جام روباه به بهترین بازیگران زن و مرد اهدا میشود. از سال ۲۰۰۲ به بعد «جایزه سان مارکو» برای بهترین فیلم بخش ضدجریان اختصاص داده شد.
از طیف وسیعی برنامههای جداگانه از جمله نمایشگاه بینالمللی هنر ونیز نیز تأسیس شده است. جشنواره بینالمللی موسیقی معاصر ونیز، جشنواره بینالمللی تئاتر ونیز، نمایشگاه بینالمللی معماری ونیز، جشنواره بینالمللی رقص معاصر ونیز و جشنواره بینالمللی کودکان و نوجوانان کارناوال ونیز به صورت جداگانه زیر نظر مجموعه جشنوارههای ونیز برگزار میشود.
جوایز جشنواره فیلم ونیز چیست ؟
جایزه اصلی (جایزه شیر طلایی)
جایزه شیر طلایی بالاترین جایزه جشنواره برای بهترین فیلم در بخش مسابقه ونیز است.
شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ توسط کمیته سازماندهی معرفی شد و اکنون به عنوان یکی از برجستهترین جوایز صنعت فیلم شناخته میشود. در سال ۱۹۷۰، شیر طلایی دوم معرفی شد؛
این جایزه افتخاری برای افرادی که سهم مهمی برای مشارکت در سینما دارند است. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ به عنوان شیر طلایی سنت مارک معرفی شد، شیربالداری که روی پرچم جمهوری نیز نمایان است.
سابقاً، نام جایزه معادل جایزه بینالمللی بزرگ ونیز بود، اهدا شده در سال ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸. قبل از آن، از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ بزرگترین جایزه برای بهترین فیلم ایتالیایی و فیلم خارجی جام موسولینی بود.
بین سال های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۹ هیچ شیر طلایی اهدا نشد.
جایزه ویژه داوران
جایزه ویژه داوران به یک یا دو فیلم در اکثر سالها اهدا میشود.
شیر نقرهای برای بهترین کارگردانی
شیر نقرهای به بهترین کارگردان در بخش مسابقه ونیز اهدا میشود.
جام ولپی
جامهای ولپی به بهترین بازیگران اهدا میشوند. جوایز رسمی برای بهترین بازیگر زن و مرد از سال ۱۹۳۴ اهدا میشود. همچنین در میانه دهه ۱۹۹۰ به بازیگران زن و مرد نقش مکمل نیز این جوایز اهدا شد.
اوسلای طلایی
دو جایزه اوسلای طلایی وجود دارد: یکی برای بهترین مشارکت فنی (برای فیلمبرداران، آهنگسازان و..) و دیگری برای بهترین فیلمنامه اهدا میشود.
جوایز گذشته
جام موسولینی جام موسولینی بالاترین جایزه از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ بود. نامگذاری شده به نام نخست وزیر ایتالیا، بنیتو موسولینی، آنها پس از سقوط او در سال ۱۹۳۴ آن را رها کردند و سرانجام در سال ۱۹۴۷ با نام جایزه بزرگ بینالمللی ونیز آن را از سر گرفتند.
چه فیلمهایی به جشنواره ونیز 2017 میروند؟
در فاصله چند روز مانده به اعلام فیلمهای حاضر در هفتادوچهارمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم ونیز در کشور ایتالیا، نشریه ورایتی در گزارشی به معرفی فیلمهایی پرداخته است که پیشبینی میشود میهمان قدیمیترین جشنواره سینمایی جهان باشند.
فیلم «حومه شهر» جدیدترین فیلم به کارگردانی «جورج کلونی»، «شکل آب» ساخته «گیلرمو دلتورو» کارگردان سرشناس مکزیکی، «ویکتوریا و آبل» از «استفتن فریرز» و جدیدترین ساخته «پائولو ویرزی» کارگردان ایتالیایی، از مطرحترین فیلمهایی هستند که به شانس زیادی برای نمایش در جشنواره ونیز ۲۰۱۷ دارند.
ساخته جدید «جورج کلونی» با بازی «مت دیمون»، «جولین مور»، «جاش برولین» و «اسکار ایسلاک»، یک کمدی سیاه با فیلمنامهای از برادران «کوئن» است و داستان آن درباره یک خانواده ایدهآل در حومه شهر است که زندگی آنها در گردب مسائلی چون خیانت و رسوایی درگیر میشود. این دومین فیلمی است امسال «مت دیمون» در جشنواره ونیز است و او در فیلم افتتاحیه جشنواره ونیز با عنوان «کوچکسازی» نیز نقش اصلی را ایفا میکند.
هالیوود در چند سال اخیر حضور پررنگی در جشنواره ونیز داشته است و «آلبرتو بارابار» دبیر این رویداد سینمایی که اخیرا به لسآنجلس سفر کرده بود در تغییر چهره جشنواره به عنوان یک رویداد مهم در فصل جوایز سینمایی موفق عمل کرده است و در چند دوره اخیر فیلمهای موفقی چون «جاذبه»، «مرد پرنده»، «لالالند» و … اولین بار در ونیز رونمایی شدند.
فیلم فانتری «شکل آب» درباره جنگ سرد به کارگردانی «گیلرمو دلتورو» و فیلم هیجانی «سه بیلبورد خارج از میزوری» ساخته «مارتین مکدونا» نیز دو گزینه مهم کمپانی فاکس سرچلایت برای حضور در جشنواره ونیز ۲۰۱۷ هستند.
از دیگر فیلمهایی که پیش بینی میشود اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره فیلم ونیز تجربه کنند میتوان به «مکتوب، مکتبوب است» ساخته جدید «عبدالطیف کشیش» کارگردان برنده نخل طلای فیلم «آبی گرمترین رنگ است»، «ویکتوریا و عبدول» ساخته «اسفتن فریرز»، «اولین اصلاح شده» به کارگردانی «پل شردر»، «لین و پیت» ساخته «اندرو های» و «زاما» ساخته «لوکرشیا مارتل» اشاره کرد.
تاکنون حضور فیلم «کوچکسازی» به کارگردانی «الکساندر پاین» به عنوان فیلم افتتاحیه جشنواره ونیز قطعی شده است و همچنین طبق اعلام اخیر فیلم «نیکو، ۱۹۹۸» ساخته «سوزان نیکیارلی» افتتاحگر بخش “افقها”ی جشنواره است و فیلم «ارواح ما در شب» با بازی «رابرت ردفورد» و «جین فوندا» نیز رد بخش غیررقابتی به روی پرده میروند که با اعطای جایزه شیر طلای افتخاری جشنواره به این دو بازیگر نامدار هالیوودی همراه خواهد بود.
هفتادوچهارمین جشنواره ونیز از تاریخ ۳۰ اوت تا ۹ سپتامبر (۸ تا ۱۸ شهریورماه) در ایتالیا برگزار میشود و امسال «آنت بنینگ»، بازیگر آمریکایی به عنوان اولین زن در ۱۱ سال اخیر در راس هیات داوران بخش رقابتی جشنواره ونیز قرار گرفته است.
برندگان شیر طلایی ونیز از سال 1949 تا کنون
1949:مانون(هانری ژرژ کلوزو)
1950: عدالت اجرا شد(آندره کایات)
1951: راشومون(آکیرا کوروساوا)
1952: بازیهای ممنوع(رنه کلمان)
1953: شیر طلایی داده نشد.
1954: رومئو و ژولیت(رناتو کاستلانی)
1955: اردت/کلام(کارل تئودور درایر)
1956: شیر طلایی داده نشد.
1957: آپاراجیتو(ساتیا جیت رای)
1958: راننده ریکشا(هیروشی ایناگاکی)
1959: ژنرال دلارووره(روبرتو روسلینی) و جنگ بزرگ(ماریو مونیچلی) به طور مشترک
1960: گذرگاه راین(آندره کایات)
1961: سال گذشته در مارین باد(آلن رنه)
1962: کودکی ایوان(آندره تارکوفسکی)و خاطرات خانوادگی(والریو زورلینی) به طور مشترک
1963: دستها روی شهر(فرانچسکو روزی)
1964: صحرای سرخ(میکل آنجلو آنتونیونی)
1965: ساندرا/ ستارگان دب اکبر(لوکینو ویسکونت
1966: نبرد الجزیره(جیلو پونته کوروو)
1967: زیبای روز(لوئیس بونوئل)
1968: هنرمندان بالای چادر بزرگ سیرک: گیج شده(الکساندر کلوگه)
1979-1969: شیر طلایی داده نشد.
1980: آتلانتیک سیتی(لویی مال) و گلوریا(جان کاساوتیس) به طور مشترک
1981: ماریان و ژولین(مارگارت فون تروتا)
1982: وضعیت امور(ویم وندرس)
1983: نام کوچک: کارمن(ژان لوک گودار)
1984: سال خورشید آرام(کریشتف زانوسی)
1985: بی سرو سامان(آنیس واردا)
1986: اشعه سبز(اریک رومر)
1987: خداحافظ بچه ها(لویی مال)
1988: افسانه نوشخواره مقدس(اورمانو اولمی)
1989: شهر غم(هوشیائو هوشین)
1990: روزنکراتز و گیلدنسترن مرده اند(تام استوپارد)
1991: اورگا(نیکیتا میخالکوف)
1992: داستان کیوجو(ژانگ ییمو)
1993: برشهای کوتاه(رابرت آلتمن) و سه رنگ:آبی(کریشتف کیشلوفسکی) به طور مشترک
1994: پیش از باران(میلکو مانچفسکی) و زنده باد عشق(تسای مینگ لیانگ) به طور مشترک
1995: سیکلو(تران آن هونگ)
1996: مایکل کالینز(نیل جردن)
1997: هانابی(تاکاشی کیتانو)
1998: راهی که به ما خندید(جانی آملیو)
1999: نه یکی کمتر(ژانگ ییمو)
2000: دایره(جعفر پناهی)
2001: عروسی موسمی(میرا نایر)
2002: خواهران مگدالن(پیتر مولان)
2003: بازگشت(آندره زویاگینتسف)
2004: ورادریک(مایک لی)
2005: کوهستان بروکبک(آنگ لی)
2006: هنوز زندگی(جیا ژانگ که)
2007: شهوت،احتیاط(آنگ لی)
2008: کشتی گیر(دارن آرنوفسکی)
2009: لبنان(ساموئل ماعوز)
2010: یک جایی(سوفیا کاپولا)
2011: فاوست(الکساندر سوخوروف)
2012: پیتا(کیم کی دوک)
2013: ساکرو گرا(جیان فرانکو روزی)
2014: کبوتری بر روی شاخه نشسته و به هستی می اندیشد(روی اندرسون)
2015: از دوردست(لورنزو ویگاس)