وقت سفارت ایتالیا اخد وقت سفارت ایتالیا و دیگر کشورهای شنگن
همه چیز در مورد برج پیزا
یکی از عجایب جهان قرون وسطی برج کج پیزا میباشد که در ناحیهی توسکانی ایتالیا و در میدان کلیسای جامع شهر پیزا واقع شده است. این برج هم اکنون متمایل به سمت جنوب غربی و در زاویهی ۳٫۹۷ درجه واقع شده است. در ابتدا قرار بوده که این برج بطور عمودی ساخته شود اما چون بستر زمین سست و ضعیف بود برج بصورت کج ایستاد. بلندی این برج از سطح زمین در کوتاهترین سمتش ۵۵٫۸۶ متر و در بلندترین قسمت ۵۶٫۷۰ متر میباشد و وزنی در حدود ۱۴٫۵۰۰ تن دارد.
تاریخچه :
بر اساس گفتههای ناموثق منشی گالیله ۲ گلوله با جرمهای متفاوت را از بالای این برج به طور همزمان رها کرد تا این نظریه که سرعت سقوط اجسام از جرمشان مستقل است را ثابت کند!
برج پیزا که یک اثر هنری نیز هست ساختنش ۱۷۷ سال بطول انجامید و اولین طبقهی آن در سال ۱۱۷۳ ساخته شد که از سنگ مرمر سفید با ستونهای بزرگ و زیبا بود و به قوسهایی منتهی میشد. در سال ۱۱۷۸ بعد از آنکه کار طبقهی سوم به اتمام رسید به علت پی ناپایدار و ضعیفش برج نشست کرد و پس از آن ساختوسازش قریب به یک قرن متوقف شد. در این سالها برج پیزا در گیر جنگهای جنوا، لوکا و فلورانس بود و فقط در سال ۱۱۹۸ به طور موقت ساعتهایی را در طبقهی سوم آن نصب کردند.
مهندسین آن زمان برای آنکه بتوانند کج بودن برج را جبران کنند یک طرف از طبقات آن را از طرف دیگر بلندتر ساختند اما برج به طرف دیگر خم شد. در سال ۱۲۸۴ ساخت برج دوباره متوفق شد تا سال ۱۳۱۹ که طبقهی هفتم آن را کامل کردند. در سال ۱۳۷۲ شخصی به نام توماس آندره پیزانو هفت زنگ به سبک رومی را برای این برج طراحی کرد که هر کدام از آنها گویای یک نت موسیقی است. نام و وزن هر کدام از زنگها به شرح زیر است:
زنگ اول: L’assuna با وزن ۳۶۲۰ کیلوگرم
زنگ دوم: Crocifisso با وزن ۲۴۶۲ کیلوگرم
زنگ سوم: san ranieri با وزن ۱۴۴۸ کیلوگرم
زنگ چهارم: La Terza با وزن ۳۰۰ کیلوگرم
زنگ پنجم: La Pasquereccia یا La Giustizia ( از عید پاک میآید زیرا در عید پاک از آن استفاده میکردند ) با وزن ۱۰۱۴ کیلوگرم
زنگ ششم: Vespruccio با وزن ۱۰۰۰ کیلوگرم
زنگ هفتم: Dal Pozzo با وزن ۶۵۲ کیلوگرم ( در آواخر قرن ۱۸ زنگ جدیدی را بجای این زنگ که شکسته بود قرار دادند )
عجايب قرون وسطي
چرا برج پیزا کج است یا کلا کج ساخته شده؟ یکی از عجایب جهان قرون وسطی برج کج پیزا میباشد که در ناحیهی توسکانی ایتالیا و در میدان کلیسای جامع شهر پیزا واقع شده است. این برج هم اکنون متمایل به سمت جنوب غربی و در زاویهی ۳٫۹۷ درجه واقع شده است. در ابتدا قرار بوده که این برج بطور عمودی ساخته شود اما چون بستر زمین سست و ضعیف بود برج بصورت کج ایستاد. بلندی این برج از سطح زمین در کوتاه ترین سمتش ۵۵٫۸۶ متر و در بلندترین قسمت ۵۶٫۷۰ متر میباشد و وزنی در حدود ۱۴٫۵۰۰ تن دارد.
پله های برج پیزا
مهندسین آن زمان برای آنکه بتوانند کج بودن برج را جبران کنند یک طرف از طبقات آن را از طرف دیگر بلندتر ساختند اما برج به طرف دیگر خم شد. در سال ۱۲۸۴ ساخت برج دوباره متوفق شد تا سال ۱۳۱۹ که طبقهی هفتم آن را کامل کردند. در سال ۱۳۷۲ شخصی به نام توماس آندره پیزانو هفت زنگ به سبک رومی را برای این برج طراحی کرد که هر کدام از آنها گویای یک نت موسیقی است. نام و وزن هر کدام از زنگها به شرح زیر است:
زنگ اول: L’assuna با وزن ۳۶۲۰ کیلوگرم
زنگ دوم: Crocifisso با وزن ۲۴۶۲ کیلوگرم
زنگ سوم: san ranieri با وزن ۱۴۴۸ کیلوگرم
زنگ چهارم: La Terza با وزن ۳۰۰ کیلوگرم
زنگ پنجم: La Pasquereccia یا La Giustizia (از عید پاک میآید زیرا در عید پاک از آن استفاده میکردند) با وزن ۱۰۱۴ کیلوگرم
زنگ ششم: Vespruccio با وزن ۱۰۰۰ کیلوگرم
زنگ هفتم: Dal Pozzo با وزن ۶۵۲ کیلوگرم (در آواخر قرن ۱۸ زنگ جدیدی را بجای این زنگ که شکسته بود قرار دادند)
علت کج بودن برج پیزا
برج پیزا را عمداً کج نساخته اند. در واقع یک اشتباه معماری موجب کج شدن این برج شده است. برج پیزا ۵۵ متر ارتفاع دارد؛ ولی عمق پی آن فقط سه متر است. پس از اینکه کارساختن این برج در سال ۱۱۷۳ میلادی آغاز شد، زمین زیر آن به تدریج شروع به نشست کرد. از آن زمان به بعد، نشست تدریجی زمین همچنان ادامه داشت. در اواخر قرن چهاردهم میلادی قسمت هایی از طبقات فوقانی برج را برای جلوگیری از کج شدن بیشتر آن تغییر دادند که این کار، تا حدود زیادی مؤثّر بود. برج معروف پیزا در طول بیش از شش قرن در آستانه ی سقوط بوده است. علّت واژگون نشدن آن این است که هنوز از مرکز ثقل خود خارج نشده است.
در سال های اخیر، تلاشهای زیادی برای جلوگیری از روند کج شدن برج انجام شده است؛ از جمله می توان به تزریق سیمان داخل پی برج و جلوگیری از نفوذ آب به زمین های اطراف آن اشاره کرد. ولی با تمام این تلاش ها، این برج همچنان در حال کج شدن است. به همین دلیل اخیراً بازدید عموم از آن ممنوع شده است. در حال حاضر مهندسین و باستان شناسان سعی می کنند راهی برای جلوگیری از کج شدن آن بیابند. آن ها امیدوارند که بتوانند این برج را برای هشت قرن دیگر حفظ کنند.
